Autorzy przedstawiają wyniki prac nad tzw. „krajobrazem strachu”. To szczególnie istotne zagadnienie z uwagi na fakt, iż działania prowadzone przez człowieka są główną przyczyną śmiertelności wśród dużych drapieżników. Duże drapieżniki unikają człowieka, mogą jednak korzystać z obszarów zamieszkanych, przede wszystkim dzięki skrytemu i często nocnemu trybowi życia. Badania behawioralne wskazują, że niektóre systemy ekologiczne są "krajobrazami strachu". Ponieważ zachowanie i fizjologia są ściśle ze sobą powiązane, oceny wskaźników fizjologicznych mogą pozwolić na zrozumienie reakcji dużych drapieżników na działania prowadzone przez człowieka.

Więcej informacji:
Støen O.-E., Ordiz A., Evans A.L., Laske T.G., Kindberg J., Fröbert O., Swenson J.E., Arnemo J.M. 2015. Physiological evidence for a human-induced landscape of fear in brown bears (Ursus arctos). Physiology and Behavior 152 (2015) 244-248.